Çöz Beni Şiiri - Adem İrhan

Müptela olmuş gönül borana kara
Üşütmez rüzgârın, yormaz güz beni
Sonu yok bu aşkın bilirim ama
Meçhule salıyor bir çift göz beni

Gidene ağlamak marifet değil
Aşka hüküm giymek, müebbet değil
Kördüğümü çözmek maharet değil
Dilim varmaz, ben diyemem sen çöz beni

Kıymet bilmeyene gönlünü verdin
Gittikçe büyüdü bu gönül derdin
Oysa büyük sevdalara değerdin
Al kalemi, yüreğine yaz beni

İster rüsva eyle, ver beni dile
İster mecnun eyle, sal beni çöle
Gönül darılır mı konduğu güle
Üzmez sendeki eda, işve, naz beni

Biçareyim belki, virane değil
İçimde çığlık sesi, kemane değil
Beni bilen mızrap değil, tel değil
Sen bilmezsen anlatamaz saz beni

İster yaramı saran derman diyerek
İster sığın yüreğime, liman diyerek
Aç yelkenleri aşka, umman diyerek
Sevdam derya, çek küreği gez beni

İçim yanar söndüremez buz beni
Üşür bazen, yandıramaz köz beni
Hazinedir, definedir yüreğim
Kirpiğinle ince ince kaz beni

Eğer koca dünya sana dar ise,
Yatağın buz, yorgan sana kar ise
Sevilip sevmek, kalbe kâr ise
Gözlerinle ince ince süz beni