Covid19 Şiiri - Hürdoğan Aydoğdu

KOVİD 19
İçimde bir düşman
Yüzünü görmediğim, yüzü olmayan
Damarlarımda dolaşan
Buyruklarına boyun eğiyor bedenim
Kopartıyor hücrelerim arasındaki bağı
Yükseliyor, yükseliyordu ateşim
Varlığımın birazı bırakıp gidiyor
Düşman bildiği bütün oyunları oynamış
Bir oyunu, tek geriye ölüm kalmış
Ona oynuyor, ona oynuyor, ona oynuyor

Ne aldımsa topraktan aldım
Sudan içtim, görüp güzellikleri kendimden geçtim
Toz kadar canavarlar işgal etmiş bedenimi şimdi
Yok etmeye çalışıyor o zerre bedenimdeki zevkleri
Aklımı, fikrimi bilincimi.

Nefes, nefes, nefes diyorum, alamıyorum
O kaplamış ciğerimi, görünmez canavar
Damarımdaki yaratık, oksijenimi canımı somuruyor
Bana bırakmıyor, bana bırakmıyor, bana bırakmıyor
Nefes alamazsam beynim süngere dönecek, dönüyor
Ben kazanacağım, kazandım o ölüyor
İçimde bir magma vardı
Çevresindeki duvar camdan ve kırılgandı
Dayandı, dayandı hayat kazandı.
Hürdoğan Aydoğdu