Bir çoğumuz bugüne dek hep gözle görünen şeylere karşı savaş verdik.
Oysa şimdiki savaş gözle görülemeyen bir virüse karşı.
Oğlumu doya doya öpmeyi, ablama sıkı sıkı sarılmayı, sahile inip denizi selamlamayı, martılarla simidimi paylaşmayı,arabama atlayıp plansızca yol almayı,arkadaşlarımla kahve yudumlamayı özledim ve beni tüm bu güzelliklerden mahrum bırakan şey göremediğim bir düşman ki ben bugüne dek gözümün gördüğü her düşmanı alt ettim.
Oysa daha düne kadar sanki hiç önleyecekmiş gibi ne planlar yapmıştık.
Kimimiz ev alacak, kimimiz arabasını yenileyecekti. Mesela ben ikinci, üçüncü hatta dördüncü kitabın ön hazırlıklarını yapmıştım. Şimdi “yarına sağlıklı nefes alabilecek miyiz” in derdindeyiz.
Hayır korkmuyorum; ölüm er geç herkesi birgün bulacak amenna lakin içinde bulunduğumuz süreçten de çıkarım yapmak lazım diye düşünüyorum.
Örneğin ; sevdiklerimize daha sıkı sarılmayı, her fırsatta onlarla daha çok birlikte olmayı, yarın ölecekmiş gibi hazırlıklı olmayı, dünya malı için kendimizi yıpratmamayı, gitmek gerekiyorsa da kırıp dökmeden yol almayı başarmak lazım.
Tamamını Oku
