Çotura Şiiri - İrfan Çelik 1

İçine suyu doldursan
Isıtmaz suyu çotura
Omzuna alıp kaldırsan
Adamı yormaz çotura

Bizlere seni soy buldu
Bulanda seni bir kuldu
Ortalık naylon dolunca
Ağaçtın özün kayboldu

Ağacı derin oydular
Yontarak kabuk soydular
Çotura olan adını
Şimdide bidon koydular

Kapağı ağaç kulpludur
Üzeri nakış kaplıdır
Testiye benzer çotura
Dağınık değil topludur

Irgatlar suyun içerdi
İştahlı ekin biçerdi
Çotura yapan ustalar
Ağacı kayım seçerdi

Ayazlar suyun mabinde
Vardın Türkün evinde
Götürdüğümde tarlaya
Dururdun gölge dibinde

Çoturam ağaç çoturam
Suyundan içip oturam
Seni asla hiç unutmam
Ecdaddan bana hatıram

11/02/2012 İrfan Çelik(Ankara)