Coştun Beden Şiiri - Abbas Paksoy

Coştun coştun, dindin beden.
Ne hallere düştün, beden.
Kor ateştin, söndün beden.
Ne hallere düştün, beden.

Çiçek açtın, bahar oldun.
Sabahları, seher oldun
Gün görmeden niye soldun
Ne hallere düştün, beden.

Yiğit oldun, efe oldun.
Şu dünyadan, neyi aldın.
Gözü, ufuklara daldın.
Ne hallere düştün, beden.

Paksoy’umu, nettin böyle.
Dost böylemi olur, söyle.
Şimdi, ne eylersen eyle.
Ne hallere düştün, beden.