Usul usul süzülürken gecelere
Gitmeden, merhaba diyen cosmos keşişmelerine...
Uzun uzun suskun sohbetlerde
Sus pus yorgun kelimelerle
Mevlana gibi,
Gel.
Gel.
Gel.
Öncesizce
Sonrasına bir bakıp çıkacaktım dercesine...
Acele ile.
Davetsiz misafirinim kovarsın belki de...
Bir beklenti başlar bu bilinmezlıkte
Tavansız bir aydınlıktır bu, belki de.
Avuçlarımızda kelime
Kollarımızda cümle dökülüverdikçe
Cosmos penceremizden içeriye
Garip bir heyecan başlar yüreklerımızde.
Hoşgeldin...
Cosmosta kesişmeler..
Esma ArcanKayıt Tarihi : 11.4.2012 18:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!