Cosmosta Kesişmeler... Şiiri - Esma Arcan

sabahın alacasından
gecenin karanlığına kadar
gözlerinin içinden akıp giden
aceleci ama
sende acelesi olmayan
zamanı durduran gözlerinde ben
senin sokaklarının çocuğuyum.
yalınayak....

Bir gün
Bir yol
Bir çiçek
Bir yaprak
Ve ilk hüznünde baharın
sokağın dibine bakarak
dibine düşen gölgeden başını kaldırarak
binlerce kez ve ilk kez gözgöze gelişimiz gibi
işte tam o sırada geçen bulutun sırılsıklam ettiği
bir dizi aşık eli gibi kavuşan bedenlerin türküsüdür bu
yaz güneşinde buz gibi kana kana içilen sudur
tendeki
ikindi güneşini akşama bağlayıp denizde kaybolup giden kızıllığınla geceye bürünen
saçlarının tel tel yüzüme çapmasıdır sesizliğim
elini alıp usulca gidişimdir kumsala çıplak ayaklarımla dolanıp
adım adım yanışımdır omuzuna dayanıp...
damladır
gözyaşıdır
yok yok rüzgardan uşuşan damlasıdır denizin diyerek
sakladığım sevinç gözyaşıdır...

Şimdi baharın her köşesinde pespembe çiçeklerinle bahar aydınlığısın, bende gölgende bir yaprak...
Şimdi bedeninle derste olsanda ellerinin arasında ben varım, gözlerindeki gülüşün önünden usulca kaçamak geçişlerimle
dikkatini dağıtıyorum,
ders kalmıyor, bir köşende ben,
ellerinde gözlerinde saçlarında tel tel
dönüşünde evin yolunda yine ben karşılayacağım seni kah kaldırım taşlarında
kah sokak lambalarında
kah körfezin sularında
yağmurlarla damla damla geleceğim bazen mis gibi toprağın kokusunda çiçek çiçek
işte bende o an seni kokluyor olacağım her rüzgarın esişinde,
içime çekeceğim
derin derin nefes nefes
teninin kokusunu
tatlı bir gülüş yerleşecek gözlerinin içine buğulu buğulu...
İyi uykular prenses...

cosmosta kesişmeler