Coşkun Bir Nehir Gibiydi Zaman Şiiri - Y ...

Coşkun bir nehir gibiydi zaman.
Öyle bir hızla akıp geçti ki, yolun sonuna yaklaşıp, kendimize çarpınca öğrendik tüm gerçekleri.
Ve öğrendik ki:
Bir yerlere yetişme telaşıyla yaşarken geç kalmışız kendimize.
Bakmakla görmek arasındaki inceliği ruhu ölgünler arasında kaybetmişiz.
Başkalarının mutluluğu için tüketirken enerjimizi, kendimize yetemez olmuşuz meğer.
Dinlenme, düşünme fırsatını ıskalayarak, kıvamında yaşamı gözardı ederek, koştuk meçhul bir yola...