Coşkulu Baharlarla Sokul Varlığıma Şiiri ...

Uzun bir yolculuktu seninle olan birliktelik, adına aşk dediğimiz yüreğimizdeki asil delik
Denizler üzerinde yürüdük bir zaman birlikte, bazen ağladık, çoğu da kahkahalarla güldük
Umutlar sürdük dudaklarımıza, çılgın nehir gibi aktı gitti aramızdan günler, birleşemedik
Avuçlarımdaki o aşk çizgilerinde hep seni gördüm, sen bıkmadan umutlar sürdün gündelik
Aşk dedik adına yaşadığımız cinnetin, savrulduk, üşüdük ne yaptıksa bir araya gelemedik

Anlam aradığımızda hayatın imlasına, yangınlardan kurtarılmış gönlümüzün seherine bir rüzgârın kırbacı değer, silkinir içimizdeki şaha kalkmış duygular, bahar en coşkulu mevsimimiz olur. Talanlanmış sezgilerimizin dallarındaki aşk bakışlı kuştur yaşamak, her çığlığı baharlar doldurur içimize, gövdesindeki onulmaz hüzün kütleleriyle. Asırlardır kendini içten içe döven ve kaynağını gönlünde gizleyen denizlerin yaman derinliklerindedir aşk, ipeksi dokunuşlarla çağırır bir gün her seveni yüce derinliklerine, akarken çılgın bir nehir gibi zaman, ışıltısındaki o yaşanası düş zerrecikleriyle.