Coşku ve Pişmanlık... Şiiri - Ulvi Ziya

Sevmek ne güzel gülüm,gülmek ne kadar güzel...
Yerden can fışkırırken tabîata karışmak...
Çağıldayan sularla akıp gitmek engine...
Dağların doruğunda rüzgârlarla yarışmak...

Şu bahar eyyâmında,şetâret zamanında;
Meltemleri koklayıp,çiçek,çimen bûs etmek...
Coşmak zamanı diyor YARATAN fermânında...
İyisi; uygun adım, hayâta doğru gitmek...

Dert mi dedin? ...tasa mı...? unut gitsin bir zaman...
Bak; dünyânın renkleri, gel bizle buluş diyor...
Biliyorum,çileler vermek istemez aman...
Ertele kederleri, âlem coşmuş gidiyor...

Dedimse de ne mümkün gözyummak gerçeklere...
Uzaklarda dehşet var,o yer ceset kokuyor...
Hunhar bir canavar kan emdirir çiçeklere...
Halk şaşkınlık içinde,yarınından korkuyor...
Takvimini yitirmiş,feleğe yan bakıyor...