Hayatla yarışa durdum el gibi
Dağlarıma hüzün esti yel gibi
İlk bahar ayında taze gül gibi
Döküldü yaprağım koparcasına
Ne bu kastın felek bu kinin niye
Gönülde huzur koy isyan eriye
Gözyaşımı kimse görmesin diye
İçimden ağladım çoşarcasına
Yüz ifademdedir yaşarken ölüm
Çok azı tebessüm gerisi zulüm
Karemet içinde zavallı ömrüm
Bir su gibi geçti akarcasına
Yavuz'un dünyası koytu bir köşe
Ne bir dosta erdim ne sadık eşe
Umutlarım günden güne peşpeşe
Benden uzaklaştı kaçarcasına
Kayıt Tarihi : 14.8.2010 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (9)