Kervan geçmez dağ başında, durgun su idim.
Hazan vurunca meşeye, gazel düşerdi.
Bahar gelir toprağımda, çiçek açardı.
Fırtınadır rüzgar esti, coşan sel oldum.
Başını taşlara vurup akan ben oldum.
Karşımızda sahte yüzler dost bulamadım.
Pazarlıklar içeriden anlayamadım.
Şu gönlümün arzusundan bin düşar oldum.
Dolaştımda bu gönlüme yurt bulamadım.
Yerim yurdum yokmuş benim,göçmen kuş oldum.
İnsan gafletin içinde yol bulamıyor.
Cepte birşey kalmayınca dostluk olmuyor.
İki şişe biran yoksa işin olmuyor.
Hatır gönül rafa kalkmış, yol bulamadım.
İnsanlık çukura düşmüş söz bulamadım.
9/12/2008
Yerim yurdum yokmuş benim, göçmen kuş oldum.
Abdullah KocadağKayıt Tarihi : 14.9.2010 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir yazıldığı güne yakın bir zamanda, şair arkadaşlarından bir husus için yardım talep etmiştir.bu talep oluşmaya başlarken sinsi engeller ortaya çıkmıştır.yardımla birlikte bazı arkadaşları durumdan istifade etmeye kalkmışlardır. buna istinaden bu şiir yazılmıştır.
TÜM YORUMLAR (4)