Gül kokulum
bana senin sevdan yeter, yeter'ya.
Kokun yüreğime sinmiş
kokunu hissedemediği zaman ölüyor, ölüyor'ya.
Zannetme gül kokulum
elli dal dolaşır yüreğim.
Seni arar yaban, dalarda bulamaz
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta