Coş ile Şiiri - Taner Karataş

COŞ İLE

Selam yazdım birde güzel pulladım
Dost’a çatmış uçurduğum kuş ile
Bilsen nasıl ben o canı alladım
Düzen tutmuş kalem hem de coş ile

Verdiğim selamın kadrin bilmemiş
İnsanlıktan yoksun dersin almamış
Selam ne sabah ne cahil bilmemiş
Yırtıp atmış görmez gözü şaş ile

Dostum olsun dünya varı neylerim
Ondan öte olan kârı neylerim
Sinesi yatağım yeri neylerim
Kucak açmış yüreğini döş ile

Riyakâr dostluklar bıktırdı beni
Gözlerimden yaşlar döktürdü beni
Mansur’un darına çektirdi beni
Yanım yatmış yere hem de tuş ile

Dost’a can fedadır lafı edilmez
Hatası olsa da hiç kin güdülmez
İkiyüzlülerle yola gidilmez
Nasır tutmuş kalbi gitme keş ile

İnsan müsveddesi boyun devrile
Nereden öğrendin huyun devrile
Üstüne bir kazan suyun devrile
Baksan kokmuş uğraşamam leş ile

Ozan Mizani’ye vaktin yok ise
Kararlı olmakta ahtın yok ise
Bu güzel ülkemde dost’un yok ise
Durma sıvış arkadaş ol buş ile

Taner Karataş (Ozan Mizani)