Yeşil örtüsünde saklı ceylanlar,
Kıyısında serin gölgeler bulur.
Sürüler suya iner gün doğarken,
Çoruh’un suları can olur, hayat olur.
Köylüler sabahın ilk ışığında,
O kıvrak sudan kuvvet alırdı.
Toprağa sevgiyle can katardı,
Bereket, umut dolup taşardı.
Çayın dibinde balıklar saklanır,
Sazlıklarında turnalar öterdi.
Yaz sıcağında çocuklar serinlenir,
Çoruh onlara ana gibi değerdi.
Bağlarda üzüm, zeytin ağaçları,
Tarlalar, bahçeler yeşil dolardı.
Her mevsim başka bir umut ekerdi,
Çoruh’un suları hayat sunardı.
Şimdi Baraj altında kaldı toprak,
Hatıralar sessiz bir mezar gibi.
Tarih, bereket gömüldü dibe,
O vadi, geçmişten şimdi izler kaldı.
09.11.2024
Kayıt Tarihi : 21.11.2024 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!