Çoruha Sesleniş Şiiri - Hüseyin Ozan Öztürk

Ey! çağlar ötesinden,çağlayan coşan ırmak.
Ey! aşılmaz dağları çiğneyen aşan ırmak.
Ey! şimdi yorgun-argın,öksüz ağlaşan ırmak;
Damla damla toplanda.dalga dalga coşta gel.
Kıvrım kıvrım dolanda,engelleri aşta gel...

Bimbir ıstırap gizli çağlayan sularında,
Büklüm büklüm zincir var sanki o hür boynunda,
Neden böyle garipsin öz vatanın koynunda?
Çiğne ve yık bendini,kükre ve şahlan Çoruh!
İlkbahar zamanıdır.silkin ve uyan Çoruh!

Sökülemez bu iman,yiğit alp yüreklerden,
Çözülecek zincirler yarın tunç bileklerden,
Sicim sicim yağacak rahmet mavi göklerden;
Gün yakın,vakit yakın,dağlar başı duman hey!
Şafaklar bayrak bayrak bre Çoruh uyan hey!

Sakarya bozbulanık,Kızılırmak kan ağlar,
İnsafsız dalgalara kapılmış yeşil bağlar.
Üç ummana aktığın,şerefli-şanlı çağlar;
Kırım'da dalgalan suların nerde Çoruh?
Tuna gibi garipsin aktığın yerde Çoruh...

Hani karlı dağlarda kükreyen küheylanlar?
Hani ulu çınarlar altında ki,ceylanlar?
Hani kutlu gaziler,hani şanlı hakanlar?
Hani tuğlar,sancaklar,hani coşan milli ruh?
Yüzyıllardır uyudun,uyan hey şanlı Çoruh!