Mescit’in özlerinden, akarken gözyaşları,
Çoruh’un çağıltısı, uyandırır kuşları,
Kalesinde Bayburt’un öper sarı taşları,
Borçka vadilerinde bir ejderha başları,
Çoruh’un çağıltısı, uyandırır kuşları.
Labirent vadilerden sarhoş sarhoş geliyor.
Ayrılmış kaynağından, kuzu gibi meliyor.
Sabır gözyaşlarıyla mor dağları deliyor.
Zamanın eleğiyle kara taşı eliyor.
Çoruh’un çağıltısı, kuzu gibi meliyor.
Granit kayalara, bir balyoz çakışıyla,
Bir yılan kavisiyle yayılır akışıyla,
Kabaran dalgaları, canavar bakışıyla,
Dağları oya gibi işliyor nakışıyla,
Çoruh’un çağıltısı, yayılır akışıyla.
Çok korkardık çocukken boz bulanık suyundan,
İnleyen nağmeleri, âşıkların huyundan,
Dağlara masal söyler, Dedem Korkut soyundan,
Artvin’de horon çeker, naraları oyundan,
Çoruh’un çağıltısı, âşıkların huyundan,
Bir küheylan hızıyla, geçerken topraklardan,
Dağlara ferman sesi, duyulur uzaklardan,
Gümüş rengini alır, köyümdeki aklardan,
Ağaçlar selam durur, mendil sallar yapraktan,
Çoruh’un çağıltısı, duyulur uzaklardan.
Suyunda yüzen gibi gurbet ele akıyor.
Sel olan hasretiyle, yürekleri yakıyor.
Uzaklaşmış yurdundan, mahzun mahzun bakıyor.
Bayburt’un özlemini gözyaşıyla yıkıyor.
Çoruh’un çağıltısı, gurbet ele akıyor.
Bir yıldırım ritmiyle, giderken pusulasız,
Çoruh’un çağıltısı, çağlıyor fasılasız.
İstikamet Batum’a duraksız ve molasız,
Terk ediyor yurdunu kalacaktır sılasız,
Çoruh’un çağıltısı, çağlıyor fasılasız.
27.07.2009
Tarık TORUN
“KALPLERİN GÜNEŞİ”
..........................SEVGİ DOLU YÜREKLERDEN..............
Korzuldan çarbiyet gidiyor yolum,
Çoruhu geçmede yoruldu kolum,
Asma köprülerde titriyor solum,
Azgın akma Çoruh ağlama biraz...............eşahan
Kayıt Tarihi : 9.8.2009 22:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğum Çoruh'un kıyısında geçti.Gurbet bizi ayırsa da hala hafızamda Çoruh'un çağıltısı şiir olup çağlamaktadır..
Çoruhu geçmede yoruldu kolum,
Asma köprülerde titriyor solum,
Azgın akma Çoruh ağlama biraz.
Tebrikler Şairim bu güzel çalışmaya bir kıtada benden.
Çoruh’un çağıltısı, uyandırır kuşları
-Sabır gözyaşlarıyla mor dağları deliyor.
--------
Zamanın eleğiyle kara taşı eliyor.
Çoruh’un çağıltısı, kuzu gibi meliyor.
---Dağları oya gibi işliyor nakışıyla,
Çoruh’un çağıltısı, yayılır akışıyla.
-------
Bayburt’un özlemini gözyaşıyla yıkıyor.
Çoruh’un çağıltısı, gurbet ele akıyor
------
Terk ediyor yurdunu kalacaktır sılasız,
Çoruh’un çağıltısı, çağlıyor fasılasız
evet gelip gidip bu şiir okudum Çoruh'un kızı olm kolay değil Bizi biz yapan çoruhtu çok mnalı bir şiirdi.
--
TÜM YORUMLAR (5)