İşlemiş bu canıma
Candan olan yürekler
Ölür de aramazsam
Benden özür dileme
Geç kalmasın yüreğin
Küstüğü insanlara
Bir merhaba demeli
Ölüm değmeden cana
Bazen kızgın öfkeli
Bazen de yufka yürek
Bu kadar hırslan sanda
İnsana merhamet gerek
Dumanı soğumadan
Çorbandan bir tas ayır
Sende muhtaç olursun
Gelir komşundan hayır
Acıtma incitme sakın
Yetim öksüz çocuğu
Bir gün ölüm gelecek
Kurtarır seni gülücüğü
Tebessüm ettiren ol
Ağlatma Allah kulu
Sözlerin baldan olsun
Gözler gülsün kokulu
Allah verir hayrını
Sen kulunu ağlatma
Yürek bazen delirir
Öfkene öfke katma
İnsanlığı yaşatan
Sevgi hoşgörü anlayış
Dizilir öfke boynuna
Boğar seni bir kayış
Gelen yıksa da seni
Gidene öfke kusma
İnsanlık sende kalsın
İyiliği hatırla unutma
Gözlerden düşen yaşın
Hesabı sana kalmaz
Seni yaratan Allah
Haksıza baka kalmaz
Zennehar yılmaz
25.05.2012 22:21:51
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta