Çoralanmak Şiiri - Mehmet Fatih Karkın

ÇORALANMAK

Yüreğimde gitme telaşı çoraklanırken
Yarım yamalak isimsiz bir sevdayı
Öksüz, korkak, ihtimaller üstüne
Kavuşma umutlarını soluk bir bahara
Bir yanı aksayan eflatuna
Silkeleyip tutuşturuyorum ellerimle
Mey sadece mayhoş bırakıyor dünü
Ansızın terk ile aşk bakışıp gülüşüyor
Arsız bir sevişme mum ışığında çoharlanıp
Tutsak bırakıyor alaz tenine
O an sukutu boğazlayıp gürlemek
Sağnak sağnak gökten yüreğine düşmek
Bozkır bıraktığım mevsimlerinde
Işgın olup filizlenmek istiyor can
Kurtulmak bu elemden, hezeyandan
Çıkmazların sonsuz sarmalından
Çatlayıp toprağın da çoralanmak
Kalbinde çatallanıp kurumak. Can