Çorak Yürekler Şiiri - Yasemin İzmir

Fırtına kasırga olmuş esiyorsun
Önüne gelene nefret kusuyorsun
Güneşe tapan kul olmuş yanıyorsun
Seni serinleten gölgenin suçu ne

Kar boran olmuş insana yağıyorsun
Kapanmış tipiden yolun görmüyorsun
Bahar olmayı seçmemiş sevmiyorsun
Kokusu ömre değer gülün suçu ne

Dere tepe sel olmuşsun yıkıyorsun
Bu yüzden hep mendirekten dönüyorsun
Ömründe bir kez akarsu olmuyorsun
Dünyayı kaplayan denizin suçu ne

Kör düğüme dolanmış inemiyorsun
Kurtulmayı denemeden ağlıyorsun
Günahsız bir karacayı vuruyorsun
Güzel gözlü masum ceylanın suçu ne

Yoluna doğru çıkmamış yanıyorsun
Yaralanmış yürek nefret kusuyorsun
Leylâdan intikam diye inliyorsun
Sevdiğine kurban Aslının suçu ne

Ekme sevgi tohumu ne koşuyorsun
Susuzluktan yanmış hasat almıyorsun
Sevgisiz ormanda gölge arıyorsun
cennet kokulu ağaçların suçu ne

Şems-i Tebrizi olmuşum sanıyorsun
Şaşı felsefesi nedir bilmiyorsun
Mevlâna olup gel yine demiyorsun
Yol erkân bilen adamların suçu ne

Mektebi yok insanlığın biliyorsun
Oku istersen ömrünce yazmıyorsun
Yaz sayfa dolusu kelâm satmıyorsun
Doğruları basan kalemin suçu ne