Saçlarını tavşan tepesinde rüzğaramı bıraktın
Çorak yüreğine,kara çam tohumlarımı ektin
Ceylan bakışlarınla maziyemi kilitlendin
Abdil'im der,dert açma tabibe bilemez derdin.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta