Bir koncaya, ben gönlümü verdim sarı gülden,
Koncam diye sevdim/ yanarak, sevda çekerken,
Sen sevdamı hor görme, şu gönlüm yanıyorken,
Ben sevdana çöpten hale geldim,/ görüyorsun;
Bir konca dedim, gül gibi sevdim mavi gözlüm,
Sensiz yapamam ben, deli oldum sarma saçlım,
Ben bir bakışından kora döndüm de, külüm yok,
Ben sevdana, çöpten hale geldim/ görüyorsun.
Sen yaz gülü, ben kar gülü, olmaz ki bu böyle,
Sen konca bahar, bense hazan/ derd_imi deşme,
Gel vaz geçelim biz, bu gönül yansa’ da/ aşk’tan,
Ben sevdana, çöpten hale geldim görüyorsun.
Yıllarca gönül boştu, neden şimdi, bu bakmak,
Olmaz/ şu hazan vakti yüzünden aşk’la yanmak,
Gel yapma/ gönül aşkla yanıp dursa da vaz geç,
Ben sevdana, çöpten hale geldim görüyorsun.
Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün
A.Yüksel Şanlı er
30 Kasım 2010-11-30
Antalya.
Kayıt Tarihi : 4.12.2010 20:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![A. Yüksel Şanlıer](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/04/copten-hale-geldim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!