Çöplükte Gezinen Şiir

Şehrin çöplüklerinde
Kırış buruş kağıtlar uçuşur
Martılara eş çığlıkta
Yazıl(a(ma)) mışların
Söyle(n(eme)) mişlerin
Karala(n) mışlığı savruk savruktur
Minik parçacıklar halinde
Yolunmuş serçe tüyeri ile bir
Her biri kendi kendine serseri
Başıboş
Yaşa((n(a)) ma) mış sevgidir
Özlerdeki son nefesten öte
Herkes
Dört bir yanda nefes nefes
Keşmekeş mi keşmekeş
Atılmışlığın bitim noktası,
Kısası çöplüktür burası
Çöp te şair
Çöplük kahyası...