Bir çöplükten bahsediyorlarmış, bir çöplükten.
Şehrin ortasındaki bir çöplükten.
Kulak misafiri oldum da istemeden, meğer benmişim o bahsettikleri.
Neden beni kastediyorlar ki sürekli, neden katlediyorlar beni?
Kendime bir yer bulmuştum kendi içimde, çok uzun bir tünel kazmıştım, binlerce duygu biriktirmiştim.
Ne dememi bekliyorsunuz, ne demeli bilemedim ki,
İllede gerek varsa itirafa , evet o çöplük benim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla