Çöplük Şiiri - Yakup Şimşek

ÇÖPLÜKDEYİM

ne kalemim yazmakda
nede ruhum yazmaya varmakda
cıkarmak istedim cımbız misali
göremedim ne temiz bir hayat
nede temizliğe yakın
her tarafım perişan her tarafım berbat
aval aval bakınmakdayım
ya ben cöplükde yim yada cöplüğe yakın
cımbız misali cıkarmak istedim
iyi bir hayat yada mutlu bir insan
yoksunum yada layık değilim

kavga ve gürültü
küfürün bini binpare
nimet desen yerlerde
öte tarafdan aclik perişanlık
bir tarafdan havyarli hayat gülen yüzler
bir tarafdan su yerine seytanın içeceği
sapıklık sürüven
diğer tarafda ağlayan yürekler
gülmeyi unutmus insalar
beklemekde insanlık adına yardım
yok her taraf çöplük içinde
ne kalem yazmakda nede ruh anlatmakda
ben insanmıyım diye haykırmakda

barıs cubugu cıkmıs toprak altından
kurtulmayaı bekleyen hayat umutsuz
gülen insan bile yarınlardan umutsuz
çesmeler bile yapılmış som altından
insan insanlıkdan yoksun insanlık bile umutsuz
mutluyum diyen bir tarafından mutsuz
temiz hayata özlem bile duyulmamakda
her taraf çöplük
ne kalem yazmakda nede ruh konusmakda
insanım diyen bile haykırmakda
nerde insanlık nerde ınsanca yasamak
bu mu bize miras kalan hayat
bu mu bize miras kalan dünya