Çöpe tıkıldım Şiiri - Ali Uzun

Borandan savrulan yaprağa döndüm,
Savruldum havaya yere çakıldım.
Kuytularda şırıl, sıklım çürüdüm
Ayaktan, ayağa çöpe tıkıldım.

Ne zorumuş gurbet elde yalnızlık,
Helede umutsuz yorgun halsizlik,
Vay gurbet, kor gurbet oy kimsesizlik,
Boynu bükük cadde, sokak bakıldım.

Abanır üstüme dört duvar, tavan
Gurbette ben miyim bir başla yaban?
Temelden sarsıldım çürükmüş taban,
Asırlık han iken viran yıkıldım.

Yok imiş insanlık kadri bilenin,
Sinemi yakıyor aşk-ı sılanın,
Çok çektim yetmez mi gurbet belanın?
Gövdemin içinde candan sıkıldım.

Göz yaşım mürekkep yazmıştım yare,
M, S le bulmadım bir çıkış çare,
Vermedi bir umut meçhul emare,
Zor sevda hayalle düşe takıldım.

Ali Uzun’um der belim eğrisi,
Gözümü açtırmaz gönül ağrısı,
Meftununum Mihri-Mah’ın doğrusu,
Düştüm sevdasına nara yakıldım