** Çöpçünün Aşkı Şiiri - Metin Eser

Aşkın kralını biliriz, el de çiçek gezmesekte,
Paçoz gibi giyinip, kıvrak kelam etmesekte.

Deme bana ne bu kılık, nedir? bu kıyafet,
Sen beni namertlerle, cesaretimle kıyas et.

Ben çöpçüyüm kızım, süslü lafları bilmem,
Üstüm başımdan belli, temiz elbise giymem.

Adam olacaksam eğer, üstü cilalı sözlerle,
Beni sayma adamdan, sen yolunda ilerle.

Elimde ki tesbihimle, yüzümde ki bıyıkla öcün,
Allah aşkına senin yok mu? Başka işin gücün.

Sanane benim dünyamdan, ben umutluyum,
Üç kuruş kazancımla senden daha mutluyum.

Sokma benim hayalime, oya boyalı ellerini,
Siyah beyaz yeter bana, istemem renklerini.

Eğlenme benimle, cahil aklım zaten havada.
Bugün banadır işven, yarın kim var? sırada,

Bakma öyle gözlerime, girme niyetlerime,
Sonra düsmeyesin dilimde, sikayetlerime.

Bizim de yüreğimiz var, sevmeyi de biliriz,
İstenmediğimiz yerden, usulünce çekiliriz.

Senin yolun kaygandır, ben yürüyemem,
Şu kısacık ömrümü, peşinde sürüyemem.