Ne kadar maharetli alıyordu,
Çöpleri çöp kutusuna.
Acelesi vardı sanki,
Atılan çöpü yere düşmeden,
Kapmanın telaşı içindeydi.
Yerde çöp görmeye
Tahammül edemiyordu.
İnsanlara şaşırıyordu.
Kendine çoğu zaman,
Neden?
Diye soruyordu.
Neden kirletir insanlar etrafı?
Daha az önce temizlemişti buraları.
Bir yandan da ekmek parası,
Diye söyleniyordu.
İnsanlar çöpleri attıkça
İşim garanti diyordu.
Çöple ekmeğin hiç bir alakası yoktu ama,
O ekmeğini çöpten yiyordu.
Kayıt Tarihi : 10.3.2006 21:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!