Çöpçü Şiiri - Yaşar Yaramış

Üstü, başı perişan
Ne şöhret var,ne de şan
Çöplükleri hep o dur
Sokak sokak dolaşan.

Elde kakma araba
Aldırmadan mikroba
Köle gibi çalışır
Hepsi eş,dost,akraba.

Kirlense de o eller
Çevreyi hep temizler
Sayenizde korundu
Dağlar,göller,denizler.

Ona çöpçü demeyin
Hiç hakkını yemeyin
Onlar gerçek timsali
Alın teri, emeğin.

Yarı çıplak bedeni
Kaskara olmuş teni
Horlayan bakışlarla
Bir de üzerler seni.

Elde kürek,süpürge
Bir hayalet, bir gölge
Tüm çöpleri süpürür
Pis kalmaz hiç bir bölge.

Gözü kör,kolu çolak
Baş kabak,yalın ayak
O haliyle çalışır
Ne aptaldır,ne salak.

Ağzı, dili yaradır
Geleceği karadır
Üç kuruşla geçinir
Aldığı az paradır.

Emeğe saygın olsun
Yemeğe hakkın olsun
Sen örnek ol ki bir şey
Demeye hakkın olsun.

26.02.2014 / Antalya