Çöpçü Şiiri - Hasan Çanakçı

Çöpçü,nasıl işler, desem,
Şükür,gördüğün gibi derdi...
Başka çöpçü, daha başka desem,
Elini şöyle bir sallar,derdi ki hangisi...?
İkimiz de uzaktayız,geçiyor ömür, derdi.

Çöpçü bu kıyafet de nedir böyle?
Sarı, sapsarı bir de yaldır yaldır fosfor...
Oturduğun yer temiz mi bari ,söyle,
Söyle çöpçü, nicedir bu hal böyle?

Elindeki süpürgeyle temizlerken köşe bucak
Ordan pahalı bir arabadan süslü biri geçecek
Çöpçü, seni nereden bilecek?
Diyorsun ki o da ben de ölecek...

Çöpçü seni her gün gördüm.
Şevkat gösterip elimde ne varsa verdim.
Bu sokaklarda izi vardı sevgilimin dedim.
Başını önüne eğdin,baktım mahçup,üzgün,
Üzülme çöpçü sen ,
Onu ben kalbime de yazdım...

Gelmişsin uzak diyarlardan buraya.
Burada bir çöp kadardır kıymetin.
Söyle çöpçü, ne vardı hayal bohçanda?
Ne buldun,ne yedin,ne kazandın?
Söyle çöpçü,kölelik kaç paraya
Müslüman geçinen bu adama?

Sen bir çöpçüsün, kim takar senin hayallerini?
Gönül teline kim dokunabilir?
Kediler,köpekler bile bir kıymet görür.
Okşanır,bağra basılır...
Neylesinler gözlerinin rengini.
Boyun,endamın, saçın ne eder?
Senin mutluluğun adamın cüzdanında
Söyle çöpçü,kim mutlu?
Mutluluğu cüzdanında olan adam mı?
Cüzzamlı gibi bir köşeye atılmış sen mi...?

Hasan ÇANAKÇI
Mart 2018