Çöpçü Şiiri - Safa Kutlu

Bulutlar gri
Bulutlar öfkeli
Kırbaçlıyor yerde ne varsa
Kırbaçlıyor ve ağlıyor...

Ben yine burdayım
Otobüslerin bile geçmediği
Karanlık sokağın, aydınlık köşesindeki
Barakadan bozma
Ve benim kadar yalnız olan
O duraktayım
Son kez bırakıp gittiğin...
Birde sokak köpeği var yanımda
Ve bir sigara izmariti
Ayağımın altında
Hala sıcak
Hala filitresi ıslak

Yağmurdan kaçan insanlar...
Hiçbiri bu yalnız durağa gelmek istemiyor
Soğuktan sızlayan ellerini ovuşturuyor kimisi
Benimde kalbim sızlıyor
Ovuştursam diner mi acaba sızısı?
Buruşturup atmak mı yoksa tek çaresi?
Mutlu biten o hikayedeki gibi
Bulur mu cesedimi bir çöpçü
Yüzümde acı bir gülümseme
Elimde kurşun bir kalem
Cebimde gönderilmemmiş aşk mektupları...