Çöp Tenekesi Şiiri - Işıl Başkalem

Boş bir çöp tenekesi şimdi şehir;
Gidiyorsun ya.
Ama çöpçüler,boş çöp tenekesini sever,
Güpegündüz.

Kirleniyoruz...
Nükleer santraller kuruyorsun aramıza,yıllar var...
Bu mevsim,
Ressam biraz hüzünlü tonlar kullanmış:
Gri.

Ve yeşili kaldırmış:sarı.
Ressam biraz Dali,
Biraz şizoid paranoyak,
Biraz ölü...
Elma ağaçları çırçıplak kalırken
Ve iblis,
Toplamış pılısını pırtısını şehirden.
Ve tertemiz kalmış.
Dayanamamış fazla.
Şimdi iblisleri kalmış şehrin yalnızca,
İnsan kılığında...

Söz vermiştik oysa...
Ama yine de sen bilirsin...
Hep daha büyük acılar var.
Ya da,her son acı,
En büyük acı oluyor ansızın.
Unufak oluyorum...

Söz vermiştik,eskimiş bedenimize.

(İstanbul)