Bu şehrin çöp kutusuyum ben.
Sizin her yüzünüzü gördüm ben.
Biriniz şaire söverken,
Diğeriniz şiirlerini içime boşaltırken;
Bağırıyordu şair:
-şiirlerimi atmayın o pisliğe!
Ağlıyordu.
Bende ağladım…
Ağladıkça paslandım.
Kullandım ve bir kenara atıldım.
Bir çöp kutusuydum,
Ne pistim ne de suçluydum.
Kayıt Tarihi : 30.11.2022 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!