Ağzı açık, dalgın dalgın bakıyor
Gelene geçene bu çöp kutusu.
Ya içine atılmış izmaritler,
Ya da buruşuk kâğıtlar kucak dolusu…
Ne kadar doysa da tıkılıyor hep
Ağzına kadar da dolsa midesi.
Etrafında dostu kara kediler,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
