Çöp eller Şiiri - Tekin Bayram

bak anne
ben yine
yanlız kaldım
Arap çöllerinde
her yanım dikenli
tel örgüler
çevrili
gözlerim dalarken
uzaklara

çöplüklerde
çöp ekmeklerle
karnını doyurmaya
çalışan
çocuklara

gelecek yiğit
evlatları
unutulmuş
çöp elleri
çöpleştirilmiş yürekleriyle
oynarken
çocukluklarının bahçesinde
patlayıverir
bombalar
kahramanların
unuttuğu
toprağa
coğrafya
yüreğe düşen
damla
damla kan dır
ad vermemekten
ad koyamamaktan
korkumuz
vefasızlığımız
bizi bizsizleştiriverdiğimiz
anı
katlederek
kendisizleştirdiğimiz
kendimizle
yüzleşmezken
inadına

yanı başımızda
her an
her saati
kelepçeleşiveren
küçük dünyalarıyla
küçücük yürekler
ağlarken
biz gülenlerin
anlamakta zorlandığı
yarınlara
ertelettiriverdikleri
umutlarıyla
tenha güzelliklerde
hep aynı adrese
sıkılırken kurşunlar.
onlar ise her şeyden
habersiz,
beklerken babaları
bir başka bahara
anne babalarımız
yine
faili meçhullere mi gidiyor
soruları
sorma
zahmetine katlanmadan
hep aynı adrese
sıkılan kurşunlardan belli
suskunluğumuz.