Çöp Şiiri - Nasıf Acar

İçimde birikti yığınla,
Ayrılıklar, iftiralar, yalanlar
Riyakarlıklar, sevgisizlikler, acılar
Ve gereksizler…
Yüreğim iki büklüm,
Ağır geliyor,
Taşıyamıyorum.
Bu çöplerden kurtulmalıyım!
Doldu taştı yüreğim!
Cemreler düştü,
Zamanı geldi artık…
Arınmalıyım…
Baharda çiçek açmalı yürek,
Dal dal, balım balım.
Çöpleri atmayıp ta,
Ne yapalım?
Çöpleri toplayıp,
Boşaltmalıyım.
Basıp enter tuşuna
Göndermeliyim.
Ruhun,
Sonsuz boşluklarına…
Zamanı geldi çattı.
Yıllarca içimde biriktirdiğim,
Ruhuma, yüreğime ağırlık veren,
Çöpleri atmalıyım.
Yoksa çürütecek ruhumu
Kokuşmuşluklardan,
İşe yaramayan,
Yüreğime hep yük olan,
İnsanlardan temizlenmeliyim.
Yürekleri kokuttu çöpler.
Duymadı çöp sahipleri,
Yalvarışları…
Temiz hava almanın
Geldi zamanı
Derin derin çekmeli
Oksijeni ciğerlere
Birikmiş bu çöpleri
Geri verelim sahiplerine
Yer açalım yürekte
Pupa yelken rüzgarda
Güzel dostluklara

02.04.2022
Nasıf Acar
DENİZLİ/Bekilli