Coni Şiiri - Celal Odabaş

Ne işin var be rezil, dünyanın bir ucunda?
Kimsenin gözü yok ki ne tahtın ne tacında.
Eğer böyle giderse don da kalmaz kıçında.

Teröre lanet edip, terörist olacaksın;
Âleme ibret için belanı bulacaksın.

Köpeksiz köyü buldun, değneksiz dolaşırsın,
Veba mikrobu gibi herkese bulaşırsın,
Nerde bir garip görsen, it gibi dalaşırsın,

Bu densizlik yüzünden, başa iş açacaksın;
Bir delik bulabilsen, durmayıp kaçacaksın.

Günahsız insanlara tonlarca bomba attın,
Çöl fırtınası diye tozu dumana kattın,
Demir atlara binip, âleme caka sattın,

Onulmaz bin dert ile devasız kalacaksın;
Düştüğün bu batakta belanı bulacaksın.

Sülaleni tanırım, deden dana çobanı,
Katletmedi mi baban, güneydeki amcanı,
Sicili bozuk herif, anlıyorum çabanı,

Beslendiğin kanlardan, süper güç alacaksın;
Her kuşun eti yenmez, çok pişman olacaksın.

Bu dünya ne gariptir, hırsız bekçi oluyor;
Sabıkalı kavatlar şimdi namus koruyor;
Hiroşima ortada ibret için duruyor;

Amacın tek kutuplu bir dünya kuracaksın;
Kim sırtını dönerse kalleşçe vuracaksın.

İnancımız odur ki, hesabı var Allah’ın!
Dünya senin olsa da, olmayacak felahın.
Hesabı sorulacak, zalime bu günahın;

Arzum odur ki, alçak! Alev, alev yanasın;
Düştüğün bu batak ta, Rabbimizden bulasın.