Coni Şiiri - Osman Alpsoy

Filistin yolunda giderken kervan.
Kuduz köpeğini ürdürür coni.
Sanmasın epeyce sürer bu devran.
Bir gün boynuzunu kırdırır coni.

Allah kahreylesin eylesin viran.
Girsin cümlesinin köküne kıran.
Irak’ı halletti sırada İran.
Bitirmez savaşı sürdürür coni.

İslam’a düşmandır atar balçığı.
Toplamış yanına aklı kaçığı.
Daha ondördünde körpe çocuğu.
Katil askerine vurdurur coni.

Elinde meşale her yeri yakar.
Nerde pislik varsa altından çıkar.
Ebu Cehil gibi fitneyi sokar.
Kardeşi kardeşe kırdırır coni.

Curcuna çıkarır olmadık yerde.
Bir kere yer etmiş, kalleşlik serde.
Mekân farklı ama hep aynı perde.
Bildik filmi başa sardırır coni.

Haçlı zihniyeti var kafasında.
Sözü yalan çıkar her defasında.
Nerde petrol bulsa o sefasında.
İşini sinsice gördürür coni.

Rastlanmaz dünyada asla eşine.
Yerlilerin kanı değmiş dişine.
Kalleş Avrupa’yı takmış peşine.
Başımıza çorap ördürür coni.

(27 Şubat 2006)