bir orman ki hep gece gidiyorum oraya
karanlık ve soğuk olduğunda
sis bastığında ve yağmur yağdığında,
yangın çıkınca kaçıyorum avaz avaza
sonra bir orman görüyorum düşümde
gecenin morluğunda çıkıyorum çıplak ayakla
yürüyorum ama ayaklarım hiç üşümüyor
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Karamsarlıktan sıyrıldığımız an gücümüzü keşfediyoruz,karamsar kalırsak çırpınsak da boşa...
Yüreğine sağlık,şiir yazmak içinde karamsarlık gerek değil mi bazen :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta