Confusione Şiiri - Şair Marnero

bir orman ki hep gece gidiyorum oraya
karanlık ve soğuk olduğunda
sis bastığında ve yağmur yağdığında,
yangın çıkınca kaçıyorum avaz avaza
sonra bir orman görüyorum düşümde
gecenin morluğunda çıkıyorum çıplak ayakla
yürüyorum ama ayaklarım hiç üşümüyor
yürüyorum ama içim hiç titremiyor
yürüyorum ama dudaklarım hiç morarmıyor
ileride sarı bir ormana koşuyorum
bu sarı orman beni büyük bir coşkuyla karşılıyor
yapraklar saçlarıma dolanıyor
ılık sarı bir yağmur kirpiklerimi ıslatıyor
ama bu ormanın sarısında hiç güneş açmıyor
hiç kuşlar cıvıldamıyor
sarı başlı saka kuşları mahsun duruyor
ben koşuyorum kaçıyorum sarı ormandan da
mavi bir ormana varıyorum hemen
bu ormanda ağaçlar hiç yerinde durmuyor
hepsi hareket halinde
dans eder gibi
sükunet içinde ve büyülenmişçesine
sonra uyanıyorum
ne orman var ne gece ne mavi ne sarı
gülüyorum halime..ne düşte ne gerçekte
ne mavide ne sarıda hükmüm var
bilmiyorum hangisi sahici

e una foresta che sempre ci vado di notte
quando fa freddo ed e buio
quando piove e nebbia scende
quando incendia scappo urlando
poi vedo una foresta nel mio sogno
esco con i piedi nudi nella viola della notte
cammino ma i miei piedi non sentono mai il freddo
cammino ma non ho freddo dentro mai
cammino ma le mie labbra non mai diventano viole
corro ad una foresta gialla piu avanti
questa foresta gialla mi saluta con una grande gioia
le foglie arruffano i miei capelli
una tiepida pioggia bagna le mie ciglia
ma nel giallo di questa foresta non mai sorge il sole
mai cantano gli uccellini
gli uccelini con le teste gialle stanno sempre giu
ma io corro e scappo anche dalla foresta gialla
subito arrivo ad una foresta azzurra
in questa foresta gli alberi non mai restano fermi
tutti si muovono
come se ballassero
in tutta tranquillita e come se fossero incantati
poi mi sveglio
non c'e ne una foresta ne azzuro ne giallo
rido a me stessa
ne nel sogno ne in realta non ho autorita
non so quale e reale...