Çömez Şair Şiiri - Mustafa Bulan

Romantik şiirler yazamam diye
Laf etmeyin çömez şairliğime.
Onları temize çektim sineye.
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Çok romantik anlar yaşadım gençken
Güneşi sardım doğarken, batarken
Yazmasam da şiiri yaşadım ben.
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Yaşadıklarım olsa da bir anlık
Şimdi kendime edemem haksızlık.
Sineye çektik, kağıda yazmadık.
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Sırtımı dönüyorum şimdilerde
Renklerin şu coşkulu düğününe.
Çünkü bitince dayanamam hüzne!
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Yedi kat göğe çıksa da bu başım
Renkler karışır, ben şaşı bakarım…
Bazen olanlara naçar kalırım.
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Binalar engel, önünde semanın
Adı kaldı mehtabın ve şafağın
Yüküm ağırlaştı, dünyaya yakın!
Laf etmeyin çömez şairliğime.

İnsan denilen garip mahlukatta
Ne ararsan var; yalan, dolan, riya
Artık ilham vermiyor yalan dünya!
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Duygularıma attırırsam takla
Dağılırım, kaybolurum arada.
Kendimi salamam, küfe sırtımda…
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Bu yol ozanların yolu olsa da
Yürümek güç, yorgun kaldım bu yolda.
Kalbim dirense de kaldım arafta…
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Ben Bulamoğlu söyleyemem yalan!
Yoksa dağılırım, kalırım üryan!
Şiiri dünyada edemem ziyan.
Laf etmeyin çömez şairliğime.

Pendik/01.08.2017