Çölümdün Şiiri - Orhangazi Tut

Çölümdün; ıssız ve kurak
Susardım; seraptın,susuz bırakmadın
Üşürdüm geceleri; yorgandın
Korkardım yalnızlıktan; arkadaşımdın
Kabuslarla kalkardım; babamdın
Çaresizdim kumlar ortasında; umudumdun
Bir Mecnundum,delice yürürdüm
Çölümdün; ıssızdın ve kurak...

Kervanlar geçerdi, sevinirdim
Sevda yüküyle ilerlerdi ağır ağır
Sana giderlerdi, bilirdim
Durdurur selam söylerdim
Bakakalırdım ardından develerin
Sana giderlerdi,bilirdim
Çölümdün;ıssızdın ve kurak

Güneşimdin; yakardın ama söz söylemezdim
Gölgelerden kaçardım yoksa görmezdin
Eğer ne denli sevdiğimi bilseydin
Korkardın,yağmurlar yağdırır şimşekler çaktırırdın
Ama bilemedin ve bilemeyecektin
Çölümdün; ıssızdın ve kurak

Ben çölümdeyim,sendeyim
Ben hep beklerim
Belki ararsın bir vakit
Bellidir yurdum,yerim

Ki ararsan kaybolur çölüm
Gebe kalır çölüm bahara
Her yer rengarenk olur
Dolar burnuma toprak kokun
Kayboluruz Haziran’larda
Bul beni bir ara,sor
Ki kaybolsun çölüm
Ancak seninledir
Sevda yüklü bir ölüm...