Bir sevda uğruna yaktım kendimi
Düştüm el âlemin dillerindeyim
İçimde ki kor’a yıktım bendimi
Sevdanın o kızgın çöllerindeyim
Seninle durgunum senle coşarım
Aşılmaz dağları senle aşarım
Eğme dik başını belki düşerim
Sarı saçlarının tellerindeyim
Ey zülfü dağınık kaşları keman
Bekle sen yanına gelirim her an
Ben senin yolunda öldüğüm zaman
Bil ki çok mutluyum kollarındayım
Ahmet’im perişan kaldım çaresiz
Kul var mı dünyada dertsiz yâre siz
Ne olur kabul et beni süresiz
Bu canımı koydum yollarındayım
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 12:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/06/collerindeyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!