Çöllerde kupkuru bir ağaç gibi

KUDÜS AĞLAMAKTA !
Çöllerde kupkuru bir ağaç gibi,
Dalına baykuşlar konan ben oldum.
Çıkmıştı Mirac’a buradan nebi,
Müslümanlara en ziyan ben oldum…

Zalim kavimler hep bana geldiler,
Nice kutsalı temelden sildiler,
Garip yavrular bağrımda öldüler,
Evlat acısıyla yanan ben oldum…

Müslümanım diyenler sürer sefa,
Dünyaya daldılar kalmadı vefa,
Bize geldi cefa üstüne cefa,
Göklere yükselen duman ben oldum…

Acılar,zulümler bana oldu yar,
Gücün yeterse yaralarımı sar,
Benimle bir ol,sonunda cennet var,
Süleyman sırrına ayan ben oldum…

Zehir kattı zalim, tatlı aşıma,
Bakan olmadı kanlı göz yaşıma,
Alemde yalnız kaldım tek başıma,
Gurbeti yürekte duyan ben oldum…

Tek sahibim gerçek yardımcım Allah,
Duaya durdu giden bütün ervah,
Kaderse çekerim derim eyvallah !
Hakkın emrine baş koyan ben oldum…

Yiğidim koş Kudüs’ün imdadına,
Miskinlik yakışmaz İslam adına,
Filistinli de ersin muradına,
Bunu kendime farz sayan ben oldum…

Bekir Yiğit-Konya