Zulmet karanlığı, güneş doğarken,
Yıllar ağlıyordu ya Resulallah.
Kıvranan sahrada Habeş boğarken,
Diller ağlıyordu ya Resulallah.
Ruhsuz eşyaların değer gördüğü,
Helvadan putların devran sürdüğü,
Barbar kıralların hüküm verdiği,
Haller ağlıyordu ya Resulallah.
Sarmıştı âlemi zulüm dehşeti,
Köle pazarları azgın milleti,
Değil miydi Vahşi yamyam sureti,
Kullar ağlıyordu ya Resulallah.
Nur topu kızları zillet saydılar,
Bu ne vahşet ya Rab vicdan soydular,
Diri diri alıp kabre koydular,
Güller ağlıyordu ya Resulallah.
Kıtalar arası başa dönüldü,
Petrol kavgaları savaş gürültü,
Bombalar füzeler feryat inilti,
Çöller ağlıyordu ya Resulallah.
Ruhlar paranoyak İslamofobi,
Haçlı sürüleri tehciri dedi,
Ümmetin ahvali birbirin yedi,
Yollar ağlıyordu ya Resulallah
Günümüz dünyası içler acısı,
İslam âleminde elde hangisi,
Âşık Figani'yim doğum sancısı,
Seller ağlıyordu ya Resulallah.
Âşık Figani / 15/04/2011
İbrahim OkurKayıt Tarihi : 3.12.2016 20:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!