Hayel ağacımın kökü kurudu,
Çiçekleri dondu, senin yüzünden,
Umudun üstünü duman bürüdü,
Işıklari söndü,senin yüzünden.
Güldüm sonbahara,korkmadım kıştan,
Çiçek açmasını bekledim taştan,
Çile gömlek oldu, alev, ataştan,
Yandı yürek yandı,senin yüzünden.
Kadere razıyım ama yetmiyor,
Bir zalim ki çektiklerim bitmiyor,
Geceler yıldızsız,şafak atmıyor,
Bahtım zifte döndü senin yüzünden.
Çok bekledim imdat diye hızırı,
Rüyada da göremedim huzuru,
Duygular yaşıyor vakti ceziri,
Heyacanım dindi senin yüzünden.
Sentezi´nin hali özetle budur,
Ne bir gün gösterir,ne de uyutur,
Gelecek önümde boş bir kuyudur
Dertler derde bindi senin yüzünden.
1985
Kayıt Tarihi : 14.3.2006 02:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gültekin Toga](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/14/colden-zaman-kesiti.jpg)
Sevmişte, yüreğe düşürmüş sancı,
Demekki sen yolcu, oda bir hancı,
İçime dert kondu, senin yüzünden...
Yazarsında okumazmıyız, bu kalem okunmazmı, yüreğine sağlık doost, o seven yüreğinden öpmüşem....
Selam ve saygılarımla.........
TÜM YORUMLAR (3)