Bir mevsim hep eksikti; kış...
Yani o kadar yetersizdi ki
Sınıra en yakindan ben korkuyordum.
Solmak üzere açmıştı Suriyeli çiçek
Ellerin vücuduma ah bi değseydi
Ölümsüzlüğüm ilan ederdim.
Dünyadan gitmek üzereydin,
Tedavi oldun, öyle aldın kalemi eline;
Hesapsiz, kitapsız!
Balıkların bilhassa yanaklarını yedin,
Padişahlığın şanındandı, bu bir farktı.
İNSAN kelimesini buyuk harflerle yazdın
Çünku insan büyük bir varlıktı.
02.12.2015
Mehmet Artem AykutKayıt Tarihi : 22.12.2018 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!