Çöle bir fidan diktim, kurak topraklara inat,
Güneşin kavurduğu umutlarıma merhametle kanat gerdi.
Dallarına rüzgâr değil, yalnızlık sarıldı,
Ve ben her gün başında dualarla durdum.
Susuz geçen yılların bağrında büyüdü,
Her yaprağında hasretin izleri göründü.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta