Yağmur gecikmesi gibi öfkeli ve sabra yenik düşen bir şüphe derinliği vaat edildi az önce geceye.
Gök, savunmasızca bastırdı bir deliliği.
Kolları ölümü sarıyordu dinleyicinin,
bakışları sevimsiz özlemlerin kucağına uzanmış gibi serseri anlara eğilimli.
Öylece delilik esiri olmuş
aydınlığa savuracak gücü kalmamış gibi,
teslimiyet göstermiş söyleyecekleri.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta