Çölde Su Şiiri - İzzet Şahin

Belkide herşeyi görmemeli
Bilmemeli belki insan dinlemeli
Defalarca öldürülüp ölmeyenim
Dinlediğini duymayan gördüğünü bilmeyenim

İçime geleni söyledim böyle buldum huzuru
Yarını attım yanına yarının yok kusuru.
İçime geleni söyledim ben böyle gitti huzurum.
Yarımı aldın elimden aşk yarının yok kusuru.

Çölde su içinde ben aramak gibi.
Ne gittin ne kaldın bugün göz bebeğim bilir.
Bıraksanda aşkının hep telvesinde, dibim
Ayrılıkta gönlümüzde aynı gözlediğimiz gibi.

Görmediğimiz dibi. çok tattım çok içtim.
Belki bundan sonra aşkla sarhoş olduk çok içtik
Böylece bıraktıkların aşk değil bi kargaşa
Dumanla güldürüp ayıkken sırt çeviren arkadaş.

Öğreniyorum. gecikmek ulaşmaktan beterdir
Bu ilmi şimdi ciltlerce yesek yutsak yetermi
Dizlerimizde kabuk ağlıyorduk nedensiz
Ne ara bulduk aşkı hem neden yuttuk neden biz?

Diline geleni söyle aşkı anlat.
Bi deprem olabilir belki bu taşkın hatta.
Sarfedip bişeyler sende aşkı katla bu
Kulaklarına aşk ayından anca on yedinci katman

Ben bu trenden yokluğunda çok kez indim
Seni aradım sensizliğe bindim
Ben bu dertle sensizken çok kez inledim.
Bilirse aşk bilir içimde çokça dinledi.

Çok sevdim. Çok sevdim. sen oldum.
Yokluğu atıp içime çokluğundan diyordum.
Nihayet ki erişti akıl bizli hatıralara.
Hüzün kalbe sevgi ile çok geç olduk diyordu.

Sağır değildim fakat kör olmuştum bilmedim.
Acıya buladı kalbi aynı isim dilleri.
İnsanın inancıdır hep güçlü tutan bizleri
Belki yağmur olur gelir yakar diye kirleri.